Introducing..

Τις φοβάμαι τις νύχτες. Γιατί κρύβουν τα λάθη μου. Κι όταν δεν τα βλέπω γεμίζω σκυρτίματα πως χάθηκαν με το πέρασμα τους.. Δεν νοιάζομαι πολυ για συναυλίες, στάδια, μεγάλα γεγονότα. Ποτέ δεν το'κανα. Θυμάμαι που κάποτε διάβαζα λίγο εφημερίδα, να λέω πως ξέρω . Ούτε ποδόσφαιρο έπαιζα ποτέ. Θυμάμαι μόνο όταν ο αδερφός μου έπαιζε στην γειτονιά με τους ΑΛΛΟΥΣ και μ'έβαζε αναγκαστικά τερματοφύλακα. Σιγά σιγά συνήθισα και τις κλωτσιές και τις τρικλοποδίες, και τους μώλωπες..Μεγαλώνοντας εγκατέλειψα τα όνειρα μου. Μετα, έκανα άλλα. Και πιο μετά τα πραγματοποίησα. Τώρα τα ζώ. Στα δεκαπέντε μου αγάπησα μια γυναίκα. Στα είκοσι αγάπησα έναν άντρα. Στα 22 κατάλαβα πως με κάποιο τρόπο έμαθα να ερωτεύομαι τα μάτια και όχι το φύλο. Κάποιος μια μέρα μου'χε πεί πως ερωτεύομαι εύκολα. Δεν απάντησα. Το μυαλό μου και η καρδιά μου ακόμη να συντονιστούν. Πριν λίγες μέρες επέστρεψα απο ένα ταξίδι που μου άλλαξε τη ζωή. Σήμερα γράφω σ'ένα μπλόκ για να μπορώ να συγκρίνω το χθές με το αύριο. Συνήθως ξεχνάω να το κάνω αυτό. Χθές σκεφτόμουνα όλη μέρα πως να αντιμετωπίσω τον άντρα που μου έφερε τη ζωή ανάποδα. Σήμερα ξέρω πως πιθανότατα δεν θα του μιλήσω ποτέ ξανά. Δεν με νοιάζει να κλάψω, δεν βρίσκω νόημα σε ανόητες θεωρίες πως οι άντρες δεν κλαίνε και τέτοια. Χρειάζομαι μόνο κάτι δυνατό για να με κάνει να ξεκινήσω. Μετα ηρεμώ, την επόμενη πέφτω σε κατάθλιψη. Μετά βρίσκω νόημα σε πράγματα μικρά, περιμένοντας τον επόμενο ''τελευταίο σταθμό''.

Γράφω γιατί ακόμη είμαι μπερδεμένος. Καπου είχα αφήσει ένα μπλόκ και μια ανάρτηση στη μέση. Δεν θα τα τελιώσω. Δεν μ' άρεσει πια γιατί όλο για εκείνον μιλάω. Και πιο παλιά μιλούσα για εκείνη...Αγαπώ να φεύγω με τις ώρες μέσα σε τραγούδια που πάντα έχω την εντύπωση οτι δεν ακούει κανείς αλλά πάντα κάποιος θα το ξεθάψει απο κάπου και θα ξενερώσω. Εγίνα εγωιστής, πιο υπέυθηνος με τους γύρω μου, γελάω περισσότερο, νιώθω καλύτερα και αγαπάω αυτό που είμαι σήμερα. Με τρώει όμως πάντα κάτι. Δεν ξέρω τι. Θα γράφω μέχρι να το ανακαλύψω. Ακούγομαι ψυχρός και αποφασισμένος. Δεν είμαι. Αλήθεια το λέω..Μ'αρέσει να με παίρνουν αγκαλιά το βράδυ για να νιώθω ασφάλεια. Εχω ένα σκυλί, όταν το αγόρασα δεν μου παν οτι είναι έξυπνο. Οταν το ανακάλυψα δάγκωσα τα χείλη μου. Κοιμάται πάντα στα πόδια μου. Οταν έχω συντροφιά στο κρεββάτι κοιμάται ανάμεσα για να μας χωρίζει. Είμαι ακόμη μικρός σε ηλικία. Θα θελα να μου μεγαλύτερος, κουράστηκα να περνάει ο χρόνος αργά κι εγώ να τρέχω. Δεν έχω πολλές εμπειρίες όπως λένε όλοι, τις περισσότερες τις δημιούρησα στη φαντασία μου οταν ήμουν μικρότερος. Η ζωή μου άλλάζει μέρα με τη μέρα. Προσπαθώ να την κρατάω μοναδική, αυτό μου το ζήτησε ένας φίλος παλιά που τον έχω στην καρδιά μου σαν διαμάντι..Η επόμενη ανάρτηση δεν ξέρω πως θα'ναι. Περιμένω ακόμη να μου βγεί παράπονο. Είναι παράξενο πόσο γρήγορα περνάνε τα λεπτά όταν κοιτάς μέσα σου. Δεν θυμάμαι κάν πόσο μου πήρε να το γράψω όλο αυτό..